Inleiding blog

In Februari 2023 ben ik thuis komen te zitten met een burn-out. Ik liep er eigenlijks al maanden mee rond, zonder te willen toegeven dat er iets met mij aan de hand was. Want waarom zou mijn gewoonlijke methode deze keer niet werken? Alles wegstoppen en gewoon doorgaan. Maar na meerdere malen bij de psycholoog geweest te zijn durfde ik dan eindelijk toe te geven dat het helemaal niet goed ging met mij. Daarna volgde een intensief jaar met twee tot drie keer per week therapie. Ik had beeldende therapie, PMT, schematherapie, EMDR en nog meer. Maar toch ben ik ´pas´ in november gediagnosticeerd met autisme. Dit kwam best als een grote klap in mijn gezicht. Want ik en net als zoveel anderen dacht dat autisme alleen maar bij mannen voorkomt. En dan voornamelijk zoals je op tv ziet. Dat er ook vrouwen bestonden met autisme, dat wist ik niet. Maar na een zoektocht op Google kwam ik er achter dat autisme bij vrouwen ook nog niet zo lang bekend is. Na de diagnose ben ik door verschillende fases heen gegaan. Eerst ongeloof en ontkenning, daarna wou ik alles erover weten en las ik verschillende boeken, blogs en instagram posts. En toen ging ik door een soort van rouwproces. Ik kreeg veel flashbacks van vroeger en keek terug op herinneringen alsof ik ze als derde persoon zag. En daarna kwam er acceptatie. Om er een tijd aan te geven heeft de acceptatie ongeveer 6 maanden geduurd. En schrijf ik hierdoor nu ook deze post. Ik heb veel gehad aan de posts en boeken die ik heb gelezen. En hoop op deze manier mijn verhaal kwijt te kunnen maar ook is er iemand of ben jij die iemand die net als mij op zoek is naar erkenning en informatie.